De laatste loodjes.

Het is Halloween geweest!! Een van de leukste avonden ooit! Ik heb simpelweg weer mijn toga gedragen. Cliché maar ik ben er nou eenmaal trots op! Ook heb ik nog iets te melden. Ik heb mijn blonde haar paars geverfd! Ja een beetje apart maar ik heb het toch gedaan en ik ben ook wel tevreden met het resultaat. Ook alle kinderen hier vinden het geweldig! Iedereen noemt me momenteel suikerspin en zowel ik als de kinderen genieten hier van. De vlucht naar huis is geboekt en ik ben begonnen met het inpakken van al mijn spullen. Ik had een groter koffer mee moeten nemen. Mistakes were made.  Iedereen hier begint in te pakken en ik heb ook al afscheid moeten nemen van heel wat mensen. En zoals dat emotionele wrak dat ik ben kon ik dit niet fantastisch goed. Ik ga eerlijk zijn. Er waren een paar traantjes. Voor de rest heb ik wel nog dagelijks heel veel plezier onder de sessies. Ik merk dat ik enthousiasme haal uit de kinderen. Als zij het leuk vinden vind ik het ook leuk. Ik geniet er erg van om zo met kinderen te werken. Wat is dit een geweldige baan. Ik snap wel dan mensen dit nu al 18 jaar doen. (PGL bestaat veel langer dan dat maar de werknemer die hier het langst werkt werkt hier nu 18 jaar). Het weer is iets beter nu en we werken nog steeds in een korte broek, hoe bizar dat ook mag klinken. Het is hier meer dan normaal om met je blote benen te werken. En het word dan ook door de meeste van het personeel gedaan. Maar nu dat het zo dichtbij is wil ik stiekem ook wel naar huis. Met een tas vol herinneringen aan deze plek.